Możliwe do recyklingu, biodegradowalne lub biopochodne
Kluczowym celem regulacji dotyczących odpowiedzialności za produkt jest stworzenie zachęt dla producentów, aby już na etapie projektowania i produkcji uwzględniali wpływ produktów na środowisko w całym ich cyklu życia, a w szczególności podczas ich późniejszej utylizacji.
Ważne jest, aby zrozumieć różnice w terminologii: Nie wszystko, co nadaje się do recyklingu jest również kompostowalne. Wprowadźmy trochę jasności do gąszczu terminologii:
Kleje nadające się do recyklingu
To nie sam klej powinien być poddany recyklingowi, ale nie powinien on utrudniać procesu recyklingu. Jeżeli przestrzegane są określone wymiary (1,6 x 1,6 mm), grubość folii (120 µm) i temperatura mięknienia (> 68°C), to każdy klej Hot Melt może być zaklasyfikowany jako nadający się do recyklingu.
Biodegradowalność – degradacja substancji wskutek aktywności biologicznej.
Substancja jest biodegradowalna, jeżeli mikroorganizmy takie jak bakterie, są w stanie ją rozłożyć na czynniki pierwsze. Nie określono, że substancja koniecznie powinna ulec rozkładowi w określonym czasie! Stopień biodegradowalności przedmiotu z tworzywa sztucznego zależy nie tylko od konkretnej receptury tworzywa sztucznego, ale również od stosunku powierzchni do objętości produktów, np. grubości materiału.
Kompostowalność:
„Kompostowalność” jest terminem znormalizowanym i oznacza, że mikroorganizmy mogą w krótkim czasie rozłożyć tworzywo sztuczne w kompostowniach, a więc w procesie kontrolowanym przez człowieka.
Przemysłowa kompostownia:
Rozkład do 90% w ciągu 12 tygodni w temperaturze ok. 60°C. Powyższe oznacza: po 12 tygodniach kompostowania na sicie 2 mm może pozostać nie więcej niż 10% resztek w stosunku do pierwotnej masy.
Kompostownik ogrodowy:
Rozkład w temperaturze około 30°C w ciągu 12 miesięcy.
Produkt biopochodny – pochodzący z biomasy
Określenie „biopochodne tworzywo sztuczne” nie jest chronione, dlatego nie ma również ustawowego minimalnego udziału procentowego wymaganego do użycia tego określenia.
Istnieją jednak dwa różne dobrowolne systemy certyfikacji, gdzie w zależności od udziału atomów węgla w produkcie, które są pochodzenia biologicznego, przyznawane są różne loga. Możliwe jest między innymi wnioskowanie o certyfikację przez instytut DIN CERTCO.
Certyfikacja DIN CERTCO rozróżnia
trzy poziomy jakości (20–50 %, 50–85 % i
>85 %), z których każdy posiada własne logo,
na którym podany jest również poziom.
Kontroli podlega np. zawartość pewnej ilości surowców odnawialnych w kleju Hot Melt. Zasoby odnawialne to surowce, których powstawania charakteryzuje tempo porównywalne do tego, w jakim następuje ich zużywanie. Udział ten podaje się jako wartość w procentach.
Norma ISO 16620-2:2019 reguluje określanie zawartości węgla pochodzenia biologicznego w produktach z tworzyw sztucznych, polimerach i dodatkach.
Biopochodne tworzywa sztuczne mogą być biodegradowalne, ale często nie są. I na odwrót, tworzywa biodegradowalne niekoniecznie są biopochodne.
- Pomiar twardości według Shore’a: czynnik przy wyborze klejów Hot Melt - 25. czerwca 2024
- Jak działa pistolet do kleju na gorąco i kto go wymyślił? - 8. maja 2024
- Różnorodność dysz liniowych: precyzja w aplikacji kleju - 16. kwietnia 2024