Dysze liniowe

Dysza stożkowa, dysza rurowa, dysza stożkowa z wkładem kapilarnym, dysza rurowa okrągła, dysza rurowa płaska, dysza liniowa – nazw jest wiele.

W zasadzie we wszystkich dyszach liniowych dzieje się to samo: formuje się linia kleju. Jak powiedziano, w zasadzie…. Rzeczywistość jest znacznie bardziej skomplikowana.

Wszystkie urządzenia manualne i głowice aplikacyjne potrzebują do podania kleju, dyszę. Wybór dyszy zależy od zastosowania, wykorzystanego kleju termotopliwego i rodzaju aplikacji.

Budowa dyszy

Dysza zwęża się w kierunku otworu wylotowego. Powstaje w związku z tym często forma stożka. Przy otworze wylotowym podaje się średnicę wewnętrzną. Średnica ta określa ilość (szerokość linii) wypływu kleju termotopliwego.

Wytyczna: mniejsza średnica – mniej kleju, większa średnica– więcej kleju.

Jako dużą określa się średnicę o wielkości 3,0 mm.

Małe średnice o wielkości poniżej 0,5mm mogą być krytyczne! W przypadku pracy z małymi średnicami należy stosować klej posiadający niższą lepkość. Często potrzebne jest wysokie ciśnienie, aby uzyskać dobre wyniki. Wysokie ciśnienie można ustawić  na odpowiednim urządzeniu zbiornikowym do topienia i pompowania kleju termotopliwego.  

W przypadku tak małych średnic, dysza potrzebuje także filtr umieszczony w głowicy, zmniejszający niebezpieczeństwo zatkania. W celu ochrony stosuję się filtry w głowicy lub tzw. filtr liniowy instalowany pomiędzy wężem a głowicą.

Dla uzyskania lepszej dokładności aplikacji kleju termotopliwego i do ograniczania zjawiska tzw. „anielskich włosów”, niektóre modele dysz posiadają wkład kapilarny. Kapilara jest to rurka o małej średnicy wewnętrznej i cienkiej grubości ściany.

Im cieńsza ściana, tym lepsze odrywanie nici.

W celu ochrony rurek kapilarnych i czubka dyszy niektóre modele wyposażone są w kołnierz.

Materiały: Mosiądz i stal szlachetna

Do produkcji dysz wykorzystuje się stal, stal szlachetną, aluminium i mosiądz. Stal, aluminium i materiały miedziane mają swoje zalety i wady.

Jako przykład: Mosiądz jest stopem miedzi i cynku w kolorze złotym. W zależności od stosunku wymieszania, kolor mosiądzu może być od pomarańczowo-złotego do jasnożółtego.  

Mosiądz ze względu na bardzo dobrą zdolność przewodzenia ciepła 120 Watt (W/(m*K) nadaje się jako materiał na dysze. Dzięki temu można utrzymać wymaganą temperaturę do aplikacji kleju. Mosiądz nie jest jednak odporny na zużycie, między innymi dlatego, że materiał jest miękki. Takie dysze wykorzystuje się głównie do sprzętu ręcznego lub pistoletów mechanicznych (na sztyfty).

Stal szlachetna jest twardsza niż mosiądz i w związku z tym bardziej wytrzymała. Zdolność przewodzenia ciepła wynosząca 15 Watt (W/(m*K) jest dużo niższa niż mosiądzu. Z powodu małej zdolności przewodzenia ciepła, dysze z tego materiału są krótsze niż dysze z mosiądzu. Dysze ze stali szlachetnej zabudowuje się często na automatycznych głowicach aplikacyjnych. Jako materiał izolacyjny do tych dysz nakłada się w niektórych wariantach na korpus ze stali szlachetnej płaszcz sylikonowy.

Zużycie dyszy

Dysze są częściami zużywalnymi. W celu osiągnięcia prawidłowej aplikacji należy je regularnie czyścić z resztek kleju. Jeżeli linia klejowa wychodząca z głowicy aplikacyjnej nie jest już prosta, nadszedł czas wymiany dyszy.

Zużycie przy otworze wewnętrznym powstaje wskutek „wymywania” przez klej termotopliwy. Od zewnątrz dysza ściera się wskutek kontaktu z  materiałami. Na brzegi dyszy działają na przykład papier i karton (jak papier ścierny).

W przypadku pistoletów ręcznych, w których klej nakłada się poprzez kontakt z materiałem, po dłuższym czasie można nawet rozpoznać ulubiony kierunek aplikowania kleju.

Dysza liniowa HB 220 nowa

Dysza liniowa HB 220 ukośnie zeszlifowana