Kohezja

Kohezja oznacza stabilność wewnętrzną materiału. Pozwala określić siły wiązania między atomami i cząsteczkami, które działają na siebie wzajemnie w materiale. Termin kohezja pochodzi od łacińskiego słowa „cohaerere” (zależność).

Kohezja w klejach

W przypadku klejów kohezja oznacza siły, które umożliwiają wewnętrzne wiązanie kleju. W trakcie całego procesu klejenia musi nastąpić wzrost sił kohezji w kleju lub spoiny klejowej, aby zapewnić trwałe połączenie między klejonymi podłożami.

Struktura schematyczna wiązania

Quelle: IVK, Die Kunst des Klebens, Abb. 2

Wzrost kohezji

Wzrost kohezji w procesie klejenia można osiągnąć za pomocą sił fizycznych lub sieciowania chemicznego, dlatego mówimy o systemach klejów fizycznie wiążących lub reaktywnych.

W przypadku dyspersji wzrost kohezji następuje poprzez „usuwanie” cząsteczek wody, np. w przypadku białego kleju (PVAC) woda z kleju absorbowana jest przez drewno. Cząsteczki polimeru zawarte w białym kleju łączą się ze sobą, tworząc powłokę.

Kleje Hot Melt są płynne po aplikacji, a ich lepkość wzrasta po schłodzeniu. Dodatkowo kohezja wzrasta w wyniku częściowej krystalizacji kleju.

Quelle: IVK, Die Kunst des Klebens, Abb. 4

• mechaniczne splątanie nitkowatych makrocząsteczek lub sfilcowanie materiałów włóknistych;
• chemiczne wiązania / sieciowanie w cząsteczkach (reaktywne kleje Hot Melt);
• fizyczne oddziaływania wzajemne między cząsteczkami kleju, na przykład siły van der Waalsa lub struktury częściowo krystaliczne;